Pomoc psychologiczno – pedagogiczna

KORZYSTANIE Z POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ W PRZEDSZKOLU JEST NIEODPŁATNE I DOBROWOLNE,

organizowane jest na podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia

9 sierpnia 2017 r.

W jakim celu udzielamy pomocy psychologiczno – pedagogicznej
w przedszkolu:

– aby wspierać potencjał rozwojowy dziecka,
– aby stworzyć warunki do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu przedszkola oraz środowisku społecznym.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu polega na:

– rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dziecka,
– rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych dziecka, a także czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w przedszkolu.

Z czego może wynikać potrzeba objęcia dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną:

– z niepełnosprawności,
– z niedostosowania społecznego,
– z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
– z zaburzeń zachowania lub emocji,
– ze szczególnych uzdolnień,
– ze specyficznych trudności w uczeniu się,
– z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych,
– z choroby przewlekłej,
– z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
– z niepowodzeń edukacyjnych,
– z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową dziecka i jego rodziny,
– z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego (np. wcześniejszym kształceniem za granicą).

Kto organizuje i udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej:

– organizowaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej zajmuje się dyrektor przedszkola.
– pomocy udzielają nauczyciele oraz specjaliści, w szczególności: psycholog, logopeda, terapeuta pedagogiczny, którzy współpracują z rodzicami, poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, innymi przedszkolami i placówkami oraz organizacjami pozarządowymi i instytucjami działającymi na rzecz dzieci i rodziny.

Kto może zgłosić potrzebę objęcia dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną:

– rodzice,
– dyrektor przedszkola,
– nauczyciel – wychowawca, specjalista prowadzący zajęcia z dzieckiem,
– poradnia,
– asystent edukacji romskiej,
– pomoc nauczyciela,
– pracownik socjalny,
– asystent rodziny,
– kurator sądowy,
– organizacja pozarządowa , instytucja działająca na rzecz dzieci i rodziny.

W jakiej formie udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna
w przedszkolu:

– w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem,
– poprzez zintegrowane (wspólne) działania nauczycieli i specjalistów,
– zajęcia rozwijające uzdolnienia (dla dzieci szczególnie uzdolnionych),
– zajęcia specjalistyczne:

• korekcyjno-kompensacyjne (dla dzieci z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, także ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się),
• logopedyczne (dla dzieci z deficytami kompetencji i zaburzeniami sprawności językowych),
• rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne (dla dzieci przejawiających trudności w funkcjonowaniu społecznym)
•  inne zajęcia o charakterze terapeutycznym (dla dzieci z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi mającymi problemy w funkcjonowaniu w przedszkolu oraz z aktywnym i pełnym uczestnictwem w życiu przedszkola),
• zindywidualizowanej ścieżki realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dla dzieci, które mogą uczęszczać do przedszkola, ale ze względu na stan zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć wychowania przedszkolnego i wymagają dostosowania organizacji i procesu nauczania do ich specjalnych potrzeb edukacyjnych (objęcie dziecka zindywidualizowana ścieżką wymaga opinii publicznej poradni),
• porad i konsultacji, warsztatów i szkoleń – dla rodziców i nauczycieli.

KĄCIK PSYCHOLOGA

„Nazywam się Janik Karolina, jestem psychologiem. W przedszkolu publicznym nr 17, jestem dostępna dla Państwa oraz dla pańskich dzieci w następującym czasie:

czwartki godzina 8:00-15:00, oraz piątki godzina 8:00- 10:00,

jeżeli mają Państwo pytania lub wątpliwości zapraszam w tym przedziale godzinowym. Liczę na budowanie relacji opartych na zaufaniu oraz owocną współpracę. 

Dziecko i jego rozwój:

Każdy z nas posiada własy zegar biologiczny odpowiadający za nasz rozwój na przestrzeni lat. Kiedy wybije określona godzina organizm jest gotowy na  ważne dla naszego funkcjonowania zmiany. Jednak dzieci potrzebują wsparcia ze strony rodziców, dziadków, nauczycieli żeby ich zegar działał jak najlepiej i dawał im możliwość poznawania świata. Pamietajmy, że musimy o niego dbać bo  bez odpowiedniego wsparcia nasz zegar może się psuć i działać coraz gorzej, ale nigdy nie stanie w miejscu…

Mamo! Tato! Dziadku! Babciu! To powinnienem umieć jako 3-latek!

   –   sprawnie chodzić i biegać po równej powierzchni

• powinienem sam starać się ubierać i rozbierać, możecie mi pomóc ale nie wyręczajcie mnie 
• Powinienem rozpoznawać kolory i klasyfikować przedmioty wedle koloru
• Powinienem znać i umieć wskazać swoje części ciała
• Powinienem umieć składać proste krótkie zdania, ale mówię dość niewyraźnie
• Mogę już mówić co lubię a co nie 
• Sam staram się umyć rączki i buzie oraz staram się jak najlepiej mogę korzystać z toalety, choć mogę czasem potrzebować pomocy.

Mamo! Tato! Dziadku! Babciu! To powinienem umieć jako 4-latek!

 – coraz lepiej idzie mi z myciem zębów, ubieraniem się i rozbieraniem oraz rozczesywaniem włosów

• Umiem skoczyć w tył w przód i w bok
• Pod Twoim nadzorem będę umiał przeciąć kartkę nożyczkami
• Rozróżniam podstawowe figury geometryczne jak koło, kwadrat i trójkąt
• Wchodzenie i schodzenie z schodów nie sprawia mi już tyle trudności 
• Wiem co to znaczy przód-tył, góra-dół
• Rozpoznam głosy i dźwięki wydawane przez zwierzęta 
• Mogę nadal mieć problem z wypowiadaniem głoski R
• Rozumiem najprostsze określenia czasowe takie jak np. Jutro, po obiedzie
• Pragnę poznać świat więc zadaje wiele pytań
• Połączę takie same przedmioty np. Rękawiczki 
• Pogrupuję obiekty powiązane ze sobą np talerzyk i łyżka służą do jedzenia, także wiem, że po jedzeniu należy odłożyć je do zlewu
• Umiem już sam korzystać z toalety
• Jestem gotowy na początek posługiwania  się odpowiednimi zwrotami grzecznościowymi, choć czasem mogę o nich zapomnieć lub je pomylić, proszę przypominajcie mi o nich
• Zaczynam przeżywać wstyd i zakłopotanie i chciałbym abyś mi pomógł je wyrażać, gdyż są to nowe dla mnie uczucia, niekoniecznie wiem jak je ubrać w słowa
• Lubię w tym wieku się popisywać by pokazać co już się nauczyłem 

Mamo! Tato! Dziadku! Babciu! To powinienem umieć jako 5-latek!

• To jest najlepszy dla mnie czas na naukę pływania, jazdy na rowerze, tańczenia, gry na instrumencie. 
• Wchodzę szybko po schodach z nogami naprzemiennie, i nie trzymam się już poręczy
• Potrafię prawidłowo trzymać długopis, ołówek, łyżkę 
• Potrafię kolorować tak by nie wyjechać za linię
• Sam się umyję, ubiorę a nawet powoli zapnę duże guziki
• Potrafię wycinać z kartki figury
• Po zastanowieniu rozróżniam lewo i prawo
• Wymawiam głoski ale nadal mogę mieć problem z R, muszę nad tym jeszcze popracować 
• Zaczynam zauważać że poszczególne czynności to proces np. Pan idący z wędką ubrany na zielono w kalosze idzie na ryby.
• Używam adekwatnie zwrotów grzecznościowych
• Zaczynam mieć ulubione koleżanki, które chciałbym zaprosić na moje urodzinki
• Zaczynam rozumieć, że nie należy przerywać gdy mówi ktoś inny, ale czasem trudno mi to opanować. Ja mam Wam naprawdę dużo do opowiedzenia.

Mamo! Tato! Dziadku! Babciu! Co powinienem umieć jako 6- latek!

• Poruszanie się po schodach nie sprawia mi już żadnych trudności 
• Staram się skakać na skakance
• Umiem sprawnie rzucać i chwytać piłkę podczas zabaw na podwórku
• Już sam się ubiorę! Nawet zaczyna mi powoli wychodzić wiązanie sznurówek
• Uwielbiam rysować i robię się w tym coraz bardziej precyzyjny
• Potrafię wycinać różne figury
• Zauważam różnice na dwóch podobnych obrazkach
• Znam już sporo kolorów 
• Wiem które to lewe oko, a która to prawa noga u mnie, ale u Ciebie po chwilowym zastanowieniu też 
• Posługuję się określeniami: na, pod, nad, pomiędzy, na lewo, na prawo

Jak będziecie współpracować ze sobą (rodzice, dziadkowie, rodzina, nauczyciele, psycholog) słuchać tego co chcę wam przekazać, wyznaczać mi zdania które lubię, których jestem ciekawy i które są odpowiednio dostosowane do mojego rozwoju, mogę naprawdę w przyszłości osiągnąć wiele i być szczęśliwym, pewnym siebie człowiekiem.

Człowiek rozwija się całe życie, jednak dzieci osiągają następne etapy bardzo szybko co skutkuje cyklicznymi zachwianiami równowagi, zachowanie dziecka  wówczas może być bardziej emocjonalne i trudniejsze do opanowania. Są to właśnie istotne momenty w których potrzebne jest wsparcie i zrozumienie ze strony najbliższych by wspólnymi siłami z sukcesem przezwyciężyć kryzys. 

Trochę o lęku:

Będąc dzieckiem nasza naturalną potrzebą jest poznawanie świata, jednak jeszcze nie rozumiemy wielu sytuacji oraz zachodzących w życiu procesów, co może powodować powstawanie lęków, a dokładniej lęków rozwojowych. Pamiętajmy o tym odmiennym spostrzeganiu, bogatej wyobraźni i na bieżąco tłumaczymy dlaczego nie powinno się bać. Każdy z nas chce dla dzieci jak najlepiej, a wspólnymi siłami możemy zdziałać wiele. 

Po co tutaj jestem?

Jestem tutaj dla Was!

1) Udzielanie pomocy psychologiczno w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb;
2) Obserwacja dzieci w grupach (zarówno podczas zajęć, czynności samoobsługowych, jak i zabawy swobodnej);
3) Prowadzenie z dziećmi indywidualnych zajęć
4) Indywidualna pomoc dzieciom w trudnych sytuacjach (rozstanie rodziców, śmierć, choroba);
5) Wspieranie mocnych stron dziecka;
6) Konstruowanie opinii psychologicznych
7) Konsultacje z nauczycielami, wspieranie nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;
8) Profilaktyka zdrowia psychicznego od najmłodszych lat 
9) Realizacja zaleceń zawartych w opiniach i orzeczeniach Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, pomoc w podjęciu decyzji w kierowaniu dzieci na badania do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej;
10) Prowadzenie obowiązującej dokumentacji;
11) Konsultacje z rodzicami

– (1) Indywidualne spotkania z rodzicami umożliwiające dokładną diagnozę i przygotowanie planu działań terapeutycznych, – (2) Konsultacje jednorazowe lub cykliczne dla rodziców/prawnych opiekunów, – (3) Warsztaty i mini wykłady z zakresu kompetencji wychowawczych, normy w rozwoju dzieci, doradztwo w sprawach dojrzałości szkolnej.”

 Pozdrawiam Janik Karolina